تعبیر وارونه یک رویا

وقتی آدمی‌شروع به انجام کاری میکند،آخ که چقدر افکار مانند خوره به جانش میفتند،او را به گوشه رینگ برده تا جای که می‌توانند سردرگمش می‌کند.الان که این نوشته را می‌نویسم از هیچ چیز زندگی ام اطمینان ندارم.نه میدانم از آینده ام چه می‌خوام،نه میدانم اهدافم به طور دقیق چه هستند،نه میدانم هدف ام از نوشتن این وبلاگ چیست؟تنها چیزی میدانم این است که نشانه خوبی است!نشانه این است که از محدوده امنی که ساخته ام بیرون آمده ام.همه چیز از این جا شروع خواهد شد...

همین طور فکرم مشغول بود که یک نوتیفکیشن از وبلاگ حسین قربانی دریافت کردم با عنوان "توصیه ست گادین به افراد مبتدی" او نقل قولی میکرد از کتاب فریب ایکاروس که بسیار برایم الهام بخش بود:

هیچ‌کس این موضوعی را که می‌خواهم بگویم به افراد مبتدی نمی‌گوید، ای‌کاش کسی آن را به من می‌گفت. دلیل اینکه هرکدام از ما به کار خلاقانه می‌پردازد، داشتن سلیقه‌ی خوب است؛ اما وقفه‌ای برای رسیدن به این سلیقه‌ی خوب وجود دارد. در چند سال ابتدایی که چیزهایی خلق می‌کنید، این سلیقه چندان تعریفی نیست و تلاش می‌کنید تا خوب شود. سلیقه‌ی شما قابلیت خوب بودن را دارد، اما فعلاً خوب نیست؛ اما با این وجود سلیقه‌ی شما، همان چیزی که شما را وارد این بازی کرده، مخرب نیز هست؛ و دلیلی که باعث می‌شود اثرتان شما را دلسرد کند، سلیقه شماست. بسیاری از مردم هرگز از این مرحله عبور نمی‌کنند و از آن صرف‌نظر می‌کنند. اکثر افرادی که می‌شناسم و کارهای جالب و خلاقانه‌ای انجام می‌دهند، سال‌ها این مرحله را تحمل کردند. ما می‌دانیم که اثرمان ویژگی خاصی را که می‌خواهیم ندارد… و اگر تازه شروع کرده‌اید یا هنوز در این مرحله هستید، باید بدانید که این طبیعی است و مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که آثار زیادی خلق کنید… تنها با تجربه کردن آثار فراوان است که می‌توانید به آن وقفه خاتمه دهید و سپس اثر شما به‌خوبی جاه‌طلبی‌های شما خواهد بود.