روز نوشته های متین چپانی

باید گفت اعتیاد چیز بدی است.خیلی بد! برای مثال در خانه نشسته اید و معتاد‌ها را در تلویزیون در اخبار20:30 را نگاه میکنید.و همراه با خانواده، فحش‌های آب نکشیده خود را حواله معتادین میکنید،ای...چرا رفتی سراغ مواد مخدر و از این حرفا؛ ولی کجای کاری که الان فقط معتاد مواد مخدر نداریم! جدیدا بازی‌های رایانه‌‌‌ای شده اند بلای خانمان سوز،مخرب محفل گرم و رنگین خانواده‌های امروزی اما بعضی از والدین باسرگرم شدن کودکانشان در تنهایی خودشون خوشحال اند ومی‌گویند؛ بهتر است که بچه‌ها را هر طور شده درخانه نگه داشت تا با دوستان مختلف رفت و آمد نداشته باشند. بازی رایانه‌‌‌ای بهتر از اینه که کودک با هر کسی رفت و آمد داشته باشد و نتوان او راکنترل کرد. این طور هم وقتش درخانه می‌گذرد و هم می‌توان او را تحت نظر داشت. اما آیا به این افکر کرده اید که این کنترل‌های بی حساب به چه قیمتی تمام می‌شوند؟
بله،عزیزدل همین سکوت و بی سر و صدایی کودکان و نوجوانان در برابر کامپیوتر ممکنه که باعث عوارض جبران ناپذیری بشه. اگر چه بسیاری ازکارشناسان امورتربیتی معتقدند که بازی‌های رایانه‌ی می‌تواند اثرات مثبتی مثل ایجاد خلاقیت، تمرکز و دقت و غیره را به همراه داشته باشه اما متأسفانه می‌شنویم که هر از گاهی اخباری از مناطق مختلف جهان به گوش می‌رسه که فلان نوجوان به دلیل این که مثلا 51ساعت بدون وقفه مشغول بازی با کامپیوتر بوده، دچار حمله‌های عصبی شد و کارش به بیمارستان کشیده است . حتما این روشنیداید که میگن«هیچ گربهای برای رضای خدا موش نمیگیره»! طبیعیه که که سازنندگان بازی‌های رایانه‌‌‌ای هم حاضر نیستن که پول، وقت و تخصصشون روهمینطوری توی جوی آب بریزند! آنها حتما اهداف آشکار
و پنهانی دارند که مخاطب ازش بی خبره ! و سعی میکنند که بیشترین تأثیر را بر مخاطب بگذارند.